دل نوشته

به نام خداوند مهربان

سلام جیگرم

عزیزم مامان هر هفته مراحل رشد شمارو چک میکنه و کلی ذوق میزنه

در ابتدا اندازه یک عدس کوچولو بودی بعد تبدیل به لوبیا وبعداندازه شما تبدیل به یک حبه انگور شد

وحالا اندازه انگشت شصت دستم شدی.خدایا عظمتت رو شکر.

عزیزم تو خیلی مظلوم هستی اصلا مثل خواهر کوچولوت(که الان فرشته شده)من رو اذیت نمیکنی.

عزیزم هنوز نتونستم اون ارتباطی رو که دوست دارم باهات بگیرم

شایدم هنوز باورت نکردم

شایدم میترسم باورت کنم

نمی دونم یک حس عجیبی دارم شایدم چون نصبت به دل بستن یک تجربه تلخ دارم نمیتونم.

نمیدونم به هر حال باید کم کم گذشته رو کمرنگ کنم تا بتونم یک محیط شادی رو برای تو فراهم کنم

به هر حال جیگر طلای من

 نی نی کوچولو من

این رو بدون همیشه به تو فکر میکنم و تنها سلامتی تو میتونه بهم نیرو قدرت بده برای این سفر 9

ماهه ی دونفره

                                                تا دل نوشته ای دیگر بدرود

                                                                                              9/7/92